Tak jak w ubiegłych latach KTG Bytom w maju zorganizował wyjazd na żelazne szlaki alpejskie. Początkowy plan, przewidywał wspinaczki w Tyrolu w dolinie Oetztall. I w tym roku miesiąc maj nie okazał się dla nas w pełni łaskawy. "Czarowanie" pogody na nasz wyjazd choć w efekcie skończyło się całkiem dobrze, zmieniło jednak diametralnie mapę naszej podróży. Dobrą pogodę mieliśmy znaleźć w Styrii i częściowo w Karyntii.
W dziewięcioosobowym składzie na czele z naszym kierowcą Andrzejem, wyruszamy w czwartek 27 maja z Bytomia, który żegna nas deszczem. Z duszą na ramieniu oczekujemy co zastanie nas w miejscowości Eisenerz-Ramsau następnego poranka. W Eisenerz "pracowaliśmy" już dwa lata temu na Eisenerz-klettersteig. Tym razem zapuszczamy się w dolinę Gemeinde Alm, gdzie góruje Hochkogel 2106m npm i Kaiserschild 2084m npm. I właśnie szczyt Kaiserschild , "obity" jest długą na 500 metrów stalową liną którą poprowadzona jest bardzo powietrzna sportowa ferrata o tej samej nazwie. Jak się okazało pogodę sobie wymodliliśmy! Przywitał nas błękit nieba. Zachęceni taką aurą wyruszyliśmy pod ścianę naszego dzisiejszego "przeciwnika". Podejście okazało się jednak bardzo długie i zabrało nam w sumie ok. 3 godziny. W końcu z nie małymi trudnościami ukazał nam się pierwszy odcinek liny i pierwsze sztyfty. Tradycyjnie już, nastąpił teraz podział i to na trzy grupy. Grupa główna w składzie pięcioosobowym, (a należy tu nadmienić, że koledzy Krzysztof i Marcin stanęli przed takim wyzwaniem pierwszy raz) wyruszyła na trasę ferraty. Grupa druga tzn. Mirek z Urszulą postanowili wejść na szczyt drogą normalną. Natomiast Andrzej z Izą rozsiedli się wygodnie pod ścianą racząc swój wzrok pięknymi widokami. Sama ferrata, a wyceniona jest na piątkę, okazała się nie tylko bardzo powietrzną, posiadając miejsca gdzie pod stopami mieliśmy 200-250 metrów powietrza, ale również dosyć siłową. Cała ta fantastyczna podróż trwała ok. trzy godziny. Nasi nowi koledzy niewiele robili sobie z tego, że w linii pionowej osiem wieżowców niżej siedzą Iza z Andrzejem. Szlak posiada sporo ułatwień w postaci sztyftów, co nieco zaoszczędziło nam sił. W końcówce czekała na nas nie lada atrakcja. Oczom naszym ukazał się ok. 25-cio metrowy most nepalski. Po moście książka wpisów i już prawie koniec. Prawie, ponieważ właśnie w tym miejscu zachmurzyło się sporo i dwa razy zagrzmiało. To prawdopodobnie gniew szczytu i ostatnie jego pomruki przed naszym decydującym ciosem. Wspomniany już cios zadaliśmy po 20-tu minutach stając na szczycie Kaiserschilda przy tablicy "Berg Frei". Tutaj znów mogliśmy się wpisać, do pamiątkowej książki zdobywców, tej jakże atrakcyjnej góry. W owej książce, zauważyliśmy wpisy Urszuli i Mirka co oznaczało ,że byli szybsi od nas. Cała grupa spotkała się tuż przy początku ferraty i bezpiecznie zeszła na parking do samochodu. Suma deniwelacji na naszym szlaku wyniosła 2130m. Przewyższenie ferraty to 300m. Czasy które wyrabialiśmy na poszczególnych odcinkach jednak znacznie różniły się od podanych w przewodnikach. Przyczyną tego, jak myślimy, była piękna pogoda i ilość wykonanych zdjęć.

    Dobra pogoda jednak w Styrii dobiegła końca. Aby jednak nie odpuścić kolejnego szlaku wspinaczkowego, jeszcze w ten sam dzień udajemy się do Karyntii.
    Karyntia, a dokładniej mówiąc miejscowość Bad Eisenkappel nie zawiodła nas i powitała słonecznym porankiem. Czym prędzej podjeżdżamy pod naszą kolejną ścianę. Początek szlaku Turkenkopfklettersteig jest malowniczo położony tuż nad wodami potoku Vellach. Klettersteig jest nowym szlakiem z końca 2009 roku. Góra która wieńczy ferratę to Boschitzberg o wysokości 1228m npm. Wyceniona na piątkę prawie trzygodzinna ferrata dostarczyła nam również miłych ważeń. Choć nieco mniej siłowa niż Kaiserschild nie rozczarowała nas, a widok ostateczny ze szczytu na przebiegającą pod nami drogę niejednemu zawróciłby w głowie. Kolejne 300 metrów ściany było za nami. Był to ostatni cel wspinaczkowy na tej wyprawie. Powalczyliśmy na dwóch konkretnych klettersteigach w Austrii i zadowoleni jesteśmy z tych zdobyczy.
    No tak, a co robiła reszta naszej ekipy? Tym razem, odpoczywali nad potokiem Urszula z Mirkiem. Natomiast Andrzej z Izą odwiedzili ruiny zamku Turkenschanze oraz przespacerowali się szlakiem turystycznym w podziemnej sztolni wśród min. pachnących, wędzonych szynek. Po ponownym spotkaniu, udaliśmy się do pensjonatu Besser w Bad Eisenkappel.

Na niedzielę 30 maja pogody już nie wyczarowaliśmy. Jak dwa lata temu odwiedziliśmy ponownie miasteczko i sanktuarium w Mariazell. Trochę padało trochę nie, ale nie mając już górskich planów nie przejmowaliśmy się pogorszeniem pogody. Po wizycie w Mariazell równie bezpiecznie około północy wszyscy zjawiliśmy się w naszych domach.
W sumie to właśnie pogoda kierowała naszymi planami co przerodziło się na większy przebieg kilometrów w samochodzie Andrzeja. Nasi nowi ferrtowcy Krzysztof i Marcin zupełnie nie dawali zauważyć, że wspinali się po ferratach po raz pierwszy. Mirek z Urszulą choć nie spełnili swoich marzeń i nie przekroczyli 3000 metrów byli również zadowoleni z tego co zobaczyli. Adam wykazał się kolejny raz niebywałym sprytem, lokując nas na nocleg w dwóch przepięknych pensjonatach. Heniek czuwał na nami wszystkimi i za to mu dzięki. Andrzej z Izą wykazali się ogromną cierpliwością, a Iza o mały włos została by kolejnym ferratowcem. A całą tę wodę, którą teraz przeczytaliście wylałem ja- Georgeferrata.;).

Pozdrowienia i podziękowania dla całej ekipy za wspaniałą wyprawę.

Więcej zdjęć oraz film zobaczysz tutaj

tekst i foto: Jurek G.

Austriackie Via Ferraty - odsłona trzecia. Uwaga-u góry pracują!

Austriackie Via Ferraty - odsłona trzecia.
Uwaga-u góry pracują!